Artsen worden getraind om met de patiënten over het naderend levenseinde te spreken.
Desondanks blijven artsen het moeilijk vinden om persoonlijk aan patiënten mede te delen dat ze dood gaan en over de termijn waarop de patiënt dood gaat kunnen ze vaak niets zeggen.
Het is moeilijk om een exacte inschatting te maken te maken van het overlijden volgens Sakia Teunissen, hoogleraar palliatieve en oncologieverpleegkundige (UMC Utrecht).
Hoogleraar medische oncologie en internist-oncoloog Koos van der Hoeven (Radboudumc) geeft een voorbeeld hoe het ziekteverloop bij ieder patiënt anders is:
“Vrouwen met uitgezaaide borstkanker zijn niet te genezen. Gemiddeld leven ze nog een paar jaar, maar ik heb ook een patiënten die twintig jaar na de diagnose nog bij mij in behandeling zijn.”
Van te voren is niet altijd te voorspellen of een behandeling gaat aanslaan.
“In de basisopleiding wordt weinig aandacht besteed aan de communicatie met terminale patiënten, maar bij de opleiding tot oncoloog wel.” .zegt Marieke van Beuken, internist en consultant palliatieve zorg in het Maastricht UMC.
Ook de opleiding verpleegkunde besteedt ruime aandacht aan praten over de dood. In de praktijk krijgen verpleegkundigen meer te maken met terminale patiënten dan de behandelende artsen.
Oncoloog Van der Hoeven (Radboudumc) vraagt aan de patiënt wat haar of zijn angsten zijn. Dat gebeurt volgens hem te weinig.
“Patiënten zijn soms bang dat ze uiteindelijk zullen stikken of ondraaglijke pijnen zullen leiden en bespreken daarom de dood niet.
Als ik aangeef dat ze hun leven niet eindeloos hoeven te rekken en de mogelijkheden benoem om ze in de eindfase goed te begeleiden, geeft dat vaak rust.”
Bron: NRC.NL, UMC Utrecht, Maastricht UMC. Radboudumc.
Dit is een site om informatie en tips te geven hoe je door slim managen maximale genezing kunt bereiken.